Petra,
Dank voor je bevestiging van mijn verhaal maar dan in jouw eigen woorden.
Zoals de roots van dit Egyptische meisje in Egypte liggen en zij daardoor niet in Nederland kan aarden, zo liggen de roots van uit Nederland ontvoerde Nederlandse kinderen in Nederland waardoor zij nimmer in Egypte kunnen aarden.
Jacques
Nou,dan ben ik het een keertje met je eens,Jacques.Maar denk jij als expert dat het ook uitmaakt wat de leeftijd van de kinderen was tijdens de ontvoering en hoelang ze in het vaderland verbleven hebben.Als de kinderen zeg bijvoorbeeld na vijf jaar helemaal volgens de cultuur van de vader leven,krijgen ze dan geen cultuurschok na terugkomst in Nederland,is de terugkomst dan niet schadelijk voor het kind?
Petra,
Jazeker, middels onderzoek door derden is er bewezen dat een kind na een jaar in desbetreffend land geworteld is, er wordt helaas niet over leeftijden gesproken.
Deze wortelingsperiode is dan ook in het Haags KinderontvoeringsVerdrag meegenomen, doch geen enkel Arabisch land wenst zich bij dit Verdrag aan te sluiten waardoor zij dan ook geen recht hebben zich op dit Verdrag te beroepen, wat zij wel doen.
Jacques
Petra,
mijn woorden niet omdraaien, het ‘vaderland’ is het land waaruit het kind is ontvoerd en dus niet het land waar het kind terecht komt.
V.w.b. jouw 2e deel kan ik dit, naar mijn gevoel, ook bevestigen, zie Ammar en Sara isn Damascus (Syrie) doch de Internationale wetgeving gaat hier HELAAS niet dieper op in.
Ik ken kinderen uit Egyptische ouders die al 6 jaar in Egypte wonen, en nog steeds niet gewend zijn, en naar Nederland terugwillen. Die hebben moeite met het gemis aan vrijheid en de strenge regels. Ik ken kinderen uit gemengde relaties die niet in Nederland willen wonen, en andersom.
Ik denk dat het sterk afhankelijk is van de thuissituatie, en van het geslacht. Jongens hebben nog altijd veel meer vrijheden, bovendien eigenen jongens zich vaak de zeggenschap over hun zusjes op, ook al zijn ze jonger. Persoonlijk vind ik dat een van de meest frustrerende verschillen, het feit dat een mannelijk familielid kan uitmaken wat de mogelijkheden voor het meisje in kwestie zijn.Ook al bedoelen ze het goed, toch ben je afhankelijk… Ook al gaat de een daar beter mee om dan de ander, je blijft afhankelijk.
Het feit dat iemand kan uitmaken wat er voor jou wel en niet mogelijk is…
Ik kan me voorstellen, dat Egyptische meisjes, door de moderne communicatiemiddelen, opstandig worden als ze zien hoe het er in de Westerse maatschappij aan toe gaat. Dat ze ook bepaalde vrijheden gaan opeisen.
Ik denk dat je het moet zien als Nederland in de jaren 50. Toen kwamen er ook heel langzaam veranderingen. Baas in eigen buik, Dolle Mina, flower-power, al ONZE vrijheden cq. zelfstandigheid zijn ons eigenlijk gegund doordat de dames in die tijd in opstand kwamen.
De heren hadden in diezelfde tijd bijvoorbeeld de afwijkende normen t.a.v. uiterlijk, maatschappij, e.d. om zich af te zetten tegen de “burgermaatschappij”.
Dat komt in Egypte ook, en dat heeft tijd nodig. Ze kunnen het niet tegenhouden.
Dan zou je het land moeten afsluiten tegen de erst van de wereld, zoals ze destijds in Afghanistan deden…
Hi Petr
Heb je dit zo ervaren? dat Egyptische meisjes opstandig worden en westerse vrijheden willen?
Mijn ervaring is namelijk heel anders. Ze willen de vrijheid vaak niet vinden het zelfs onderdrukkend en een soort onverschilligheid van onze mannen. Omdat wij niet waardevol genoeg zijn voor onze mannen hebben wij zoveel vrijheden. Ik probeer vaak uit te leggen dat wij dit anders zien maar tot nu toe heb ik nog geen gehoor gehad. Ben benieuwd naar je reactie
OK, dan! Ik ken best wel wat vrouwen in Egypte, en dan ook nog in verschillende milieu`s. Mijn ervaring is; hoe hoger het mileu, hoe meer Westers er gedacht wordt.
Daar hebben meisjes/vrouwen moeite met het feit dat een broer beslissingsbevoegdheid denkt te hebben. Hetzelfde geldt voor de echtgenoot, hoewel daar andere regels voor gelden, zo is het in Nederland ook.
Maar, ik zie ook dat er in de lagere milieu`s vaak sprake is van een redenatie zoals jij nu hebt, en dat wordt dan vaak ook geacepteerd, het wordt normaal gevonden.
Aan de andere kant zie ik ook vaak het hypocriete van deze manier van omgaan met vrouwen. Want wat als teken van liefde wordt gebracht, is vaak tegelijkertijd een vorm van egoisme. Een meisje/vrouw wordt tot in het extreme beschermd, soms zelfs tussen 4 muren gehouden, omdat ze hun eigen volk kennen.Het is nodig.
Voorbeeld: Een vrouw wacht met het slapen gaan totdat de man thuis is. Stel, je man komt elke dag tegen het ochtendgloren thuis, vanwege bezigheden waar hij zijn vrouw buitenhoudt. (Wat dat dan ook moge zijn) Kinderen moeten vroeg op, dus vrouwlief kan elke dag pas om 5.30 uur gaan slapen. (soms zelfs later)
Ze raakt daar natuurlijk uitgeput van, maar wil op haar man wachten, omdat dat ze hoort. Dat is een teken van haar liefde voor haar man.
Zou de man in kwestie dan niet eens zijn eigen verantwoording kunnen trekken en eerder thuiskomen, zodat zijn vrouw eens fatsoenlijk kan slapen?
Ik zie in zijn gedrag geen enkel teken van liefde, enkel van egoisme.Dat is een voorbeeld, ik ken er legio… Voorbeelden waarbij het lijkt alsof er sprake is van liefde, maar in feite het alleen maar zo is dat het de man in kwestie beter uitkomt…
Hij denkt aan zichzelf…
Persoonlijk denk ik dat geen mens “eigendom” van een ander kan zijn, en mag dus ook geen beslissingen nemen die de andere p e r s o o n l i j k aangaan. (persoonlijk he, niet als het aangaande man en vrouw samen is) En het is ook een teken van liefde als je een mens zichzelf laat zijn…
Ik vraag me eigenlijk af wat je precies met die ‘westerse vrijheden’ bedoelt.Wat zou een Egyptisch meisje dan niet kunnen doen wat een Nederlands meisje doet,als je de slechte dingen niet meerekent.En de voorbeelden die je noemt vind ik extreem,de meeste vrouwen wiens man laat thuiskomt staan wel op als hun man thuiskomt,maar blijven niet de hele nacht op(behalve dan in de zomermaanden,maar dan is iedereen de hele nacht op)En een meisje dat tussen vier muren gehouden wordt,komt toch ook niet zo vaak voor,ook al zou dat gezin heel streng zijn dan nog mag ze haar familie opzoeken en met haar nichtjes winkelen of zo iets.Ook vind ik het juist goed dat broers zich zo betrokken voelen bij hun zussen,ze ergens heenbrengen en weer ophalen lijkt mij veel comfortabeler dan het Egyptische openbaar vervoer,bijvoorbeeld.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's