Jacques,
Je hebt helemaal gelijk. Ik ken een aantal mensen waarvan de kinderen verdwenen zijn naar een Arabisch land. En het is gewoon triest dat de overheid hier niets aan doet. Ikzelf zit in een vervelende situatie, ben ook gescheiden van een Egyptenaar en heb uit dat huwelijk een zoontje. Hij is dan geen moslim, maar hij handelt wel op dezelfde manier. Ik ben met rechtszaken bezig en het enigste wat ik te horen krijg is dat de vader recht heeft op omgang ( en dat is ook wel, maar dat moeten ze wel per geval bekijken). Alles wat mijn ex verteld wordt klakkeloos overgenomen (en mooie praatjes heeft hij genoeg) en mijn argumenten??? Die worden zo van tafel geveegd, want ik wil niets en ik frustreer de boel. Je wordt gewoon in een hoek gezet en je krijgt nog een trap na.
Ik heb zelfs een rapportage gehad van de “Raad voor de Kinderbescherming” , ze begrepen mijn angst, maar vonden toch dat er gewoon een omgangsregeling opgesteld kon worden. Maar diezelfde mevrouw verteld me, na het doorspitten van de rapportage, dat ik wel voorzichtig moet zijn met de omgang!! Het is allemaal zo krom.
En ik ben zelf ooit in Egypte geweest, met geld kun je heel veel voor elkaar krijgen en als vrouw stel je niet veel voor. Ik kan me ook niet voorstellen dat een kind wat in Europa gewoond heeft, graag in dat land zou willen blijven wonen. Ja bij de hotels misschien, daar is het wel netjes, maar verder Cairo in, nee bah!!!!!
Jacques schreef:
>
> Hallo prikkers,
>
> Om ‘verfriste’ aandacht te krijgen voor de eerdere posting
> omtrent het punt ‘politiek’ als we spreken over
> internationale kinderontvoering naar Egypte, plaats ik (na
> een dag of 12) mijn visie en ervaring onder deze nieuwe topic
> ‘Politiek 2’.
>
> Gisteren ben ik uit Shanghai/China weer in Nederland
> teruggekomen, dit had weer alles te maken met de ontvoering
> van een Nederlands kind naar dat verre land.
>
> Voor wat betreft Egypte moet ik helaas vermelden dat er op
> dit moment vele (ongeveer 80) ontvoerde Nederlandse kinderen
> in Egypte aanwezig zijn. Deze worden (naar vernomen wordt)
> tegen wens en wil door de Egyptische vader aldaar
> achter/vastgehouden nadat zij (op slinkse wijze) zijn
> ontvoerd of achtergehouden.
>
> Vele denken nog steeds dat er vanuit ons ‘veilige’
> Nederlandje geen gevaren voor kinderen uit ‘multi-culti’
> huwelijken kunnen ontstaan, laat mij u uit de droom helpen……
>
> Ongeveer 2 jaar geleden heb ik een voorstel bij de diverse
> Kamerleden ingebracht waarbij Anja Timmer (in opdracht van de
> Vaste Kamercommissie Justitie) deze juridisch heeft aangepast
> in een initiatiefvoorstel wetswijziging .
>
> Wat zijn nu de problemen met betrekking tot naar Egypte
> ontvoerde kinderen c.a. kinderen die onder deze bedreiging
> vallen en wat kan Nederland hier tegen doen?
>
> Er loopt een opvallend rode draad als je kijkt naar de
> Egyptische ontvoering.
>
> De meeste Egyptische mannen hebben een gewillig Nederlands
> vrouwelijk ‘slachtoffer’ gevonden om daarmee in Nederland te
> trouwen zodat desbetreffende man een verblijfvergunning krijgt.
>
> Kort na de huwelijksvoltrekking bemerkt de vrouw een
> opvallende wijziging in de persoonlijkheid van de man, zo
> Westers als hij voor het huwelijk was, zo Moslimminded wordt
> hij opeens na het verkrijgen van de Nederlandse documenten.
>
> Wanneer een uit dit ‘huwelijk’ een kind is geboren MOET deze
> een moslimopvoeding krijgen, dat wil de man en de man is
> volgens de Arabische regels altijd nog de baas (?)
>
> Tegen wens en wil van de moeder in (in een aantal gevallen)
> wordt de jongen besneden, geeft de moeder geen vrijwillige
> medewerking, dan komt er een illegale ‘kapper’ om de hoek
> kijken en wordt het kind in Rotterdam besneden.
>
> Rond de leeftijd van 3 of 4 jaar (als we over jongetjes
> spreken) wordt de opvoeding volgens de moslimcultuur
> opgevoerd en omdat de moeder (in de meeste gevallen) GEEN
> Moslima is ‘verdwijnt’ het kind naar het thuisland van de
> vader om aldaar door ‘opa en oma’ verder te worden opgevoed.
>
> Bij de opvolgende echtscheidingen komt de man altijd met het
> verweer dat de moeder ‘slecht’ is (omdat zij niet naar zijn
> pijpen wenst te dansen), een Nederlandse ‘@!#$’ is (was zij
> dat dan niet toen hij haar nodig had voor de Nederlandse
> papieren en ook niet toen hij het bed met haar deelde?),
> buitenechtelijke relaties heeft (nooit 1 keer bewezen) etc.
> etc.
>
> Hoe krijgt zo een vader na een echtscheiding die kinderen
> naar zijn thuisland?
>
> Erg simpel…..hij gaat naar zijn Ambassade in Den Haag, laat
> het kind (zonder instemming van de moeder want dat is volgens
> de Egyptische wetgeving niet noodzakelijk) bijschrijven in
> zijn Egyptische paspoort en vertrekt zo ‘legaal’ met het kind
> naar zijn thuisland.
>
> Andere tactieken zijn om naar zijn thuisland op vakantie te
> gaan om na aankomst de moeder direct weer op het
> eerstvolgende vliegtuig terug te sturen om op die manier het
> kind aldaar achter te houden.
>
> Onze hopeloze Nederlandse regeringsleiders zijn te laks om
> hier iets aan te doen en mede daarom heb ik dat voorstel
> wetswijziging ‘geschreven’ en heeft Anja Timmer dit in de 2e
> Kamer ingebracht.
>
> Deze wijziging wil zeggen dat de voorbereidende maatregelen
> tot een ontvoering (o.a. het inschrijven in een Arabisch
> paspoort zonder toestemming van de moeder) met 9 jaar
> hechtenis strafbaar gesteld kan worden en
>
> De poging tot een ontvoering wordt in mijn voorstel dan ook
> strafbaar gesteld met een hechtenis van 9 jaar.
>
> Tot op heden voorziet onze wetgeving hier nog steeds niet
> in………..slimme jongens daar in Den Haag.
>
> Wij hebben zelfs zaken meegemaakt waarbij het kind geboren op
> 12 augustus 1999 (ergens in Nederland) opeens een officieel
> Egyptische geboorteoorkonde had dat hij op 12 augustus 1999
> in Cairo was geboren, ondertekent door diverse artsen.
>
> In Egypte spreekt men nog steeds 1 taal (alhoewel men Amerika
> verafschuwd) en dat is de taal van de US Dollar, money makes
> the world go round, even in Egypt.
>
> Ik weet dat ik nu een boel ‘tegengas’ zal krijgen maar dat er
> ook zeer velen zijn die mijn ervaring kunnen onderschrijven
> waarbij ik hoop dat zij van zich zullen laten horen.
>
> Als het kind eenmaal in Egypte is, dan staat er een helse weg
> te wachten om nog enig contact met het kind te krijgen,
> Egypte lapt Nederland aan haar laars en (Berend) Bot van BuZa
> is weer eens uit varen maar dan alleen naar Zuidlaren want
> verder steekt hij zijn hoofd in het zans.
>
> Donner heeft zelfs gezegd: “voor een kind willen wij niet op
> gespannen voet met een andere mogendheid komen te staanâ€Â,
> Donner vergeet hier helemaal dat het hier om Nederlandse
> onderdanen gaat.
>
> Jacques