vlucht uit egypte

• 

  Karin

  31-08-2006 13:18

  zoals Jacques al aangeeft ga ik de plaats hier inderdaad niet noemen neen,

  Jacques,misschien kan ik je een prive mail sturen met verdere info? indy415@hotmail.com,

  en petra ik heb echt het gevoel dat jij alles hier een beetje door een roze bril ziet,als je inderdaad hier al zolang woont moet jij toch ook heel goed weten dat ondanks ze ons accepteren en ondanks dat ze soms modern willen overkomen toch NOOIT zullen voelen wat wij voelen en dan heb ik het vooral over je VRIJHEID!!

  ik heb een goeie relatie en mij schoonfamilie zijn schatten en accepteren al zoveel van mijn *rare* *lachwekkende* gewoontes maar ergens is er toch altijd die drang naar een *normaal* leven bij mij,zonder die opgedrongen sociale controle,zonder dat als er een beslissing moet worden genomen de halve gemeenschap zijn gedacht moet komen spuien gewild of ongewild?

  ik heb in hrg gewerkt en gewoond en daar was het nog enigzins houdbaar maar nu (en ik heb echt geprobeerd) heb ik toch de beslissing genomen naar Belgie terug te verhuizen,

  ik kan me echt niet aanpassen aan een leven ZONDER privacy, waar je de hele 24 uur allert moet zijn hoe je gekleed gaat want er kan altijd een *mannelijke* bezoeker binnenvallen en oei,

  dat als je in een gesprek zit met je echtgenoot eender welke *mnannelijke* bezoeker dit kan onderbreken,dat iedereen bij je in een uitloopt zoals hen dat past zelfa is het 2 uur in de nacht,ik wil eindelijk ook wel eens hand in hand lopen met mijn man zonder dat daar een volkstoeloop op volgt,ik wil eindelijk wel weer eens op straat lopen zonder het gevoel te hebben dat ik een circusatraktie ben en eindelijk wel is een keer met men hoofd rechtop en mensen in de ogen kinnen kijken zonder dat dan onmiddelijk word gedacht dat je een *charmoota* bent,

  ik hou van dit land en ik hou van heel veel mensen hier maar sorry ik leef in de middeleeuwen!

  en ik kan echt wel een gezonde discussie aangaan met mijn schoonmoeder en met mijn schoonzus maar uiteindelijk denken ze toch het hunne dervan en zijn ze niet bereid ook maar iets aan te passen of zelfs maar NA te denken over wat ik zeg of vraag want…..het is nu eenmaal zo,

  en ook hierbinnen gebeuren dingen die ik niet begrijp,zo zijn mijn schoonouders allebei naar school geweest,heeft schoonmoeder uit gaan werken en noem maar op maar op een dag is toch mijn schoonvader thuis gekomen met de mededeling dat hij een man had voor mijn schoonzus,deze zou het zijn ,hij had zijn woord gegeven aan de vader van haar toekomstige en dt was het.punt uit!

  ik heb hierover ook met mijn schoonmoeder hele discussies gehda en ze wil het ook anders maar ze is er rotsvast van overtuigd dat er geen andere keuze is,

  mijn schoonzus heeft uiteindelijk geaccepteerd maar niet uit gevoel,gewoon om de stress in huis weg te nemen ook dit is een heel zwaar punt in mijn lvene hier en ook dit is een reden om het op te geven hier ooit *echt*gelukkig te worden,let wel,ik ben niet ongelukkig maar de vrijheid die ik gewoon was kan en wil ik niet opgeven!

  Rapporteren
• 

  petra

  31-08-2006 14:00

  Karin,ik woon (nog)niet in Egypte,ik ga er wel vaak heen.Dat bemoeizuchtige herken ik wel,maar dat gaat zover als je het zelf laat gaan.Als ze mij te opdringerig(in hun ogen belangstellend)worden zeg ik gewoon:that's not your bussiness.Tot twee uur opzitten doe ik niet,ik zeg gewoon wanneer ik ga slapen.Na acht uur 's-avonds maak ik geen eten meer klaar,als ze honger hebben mogen ze zelf gaan koken.Ik heb ze zelfs zover dat ze hun schoenen uit doen als ze op bezoek komen.De andere zijde van het sociale gebeuren in Egypte vind ik dat iedereen voor je klaar staat,als je boodschappen moet halen of ergens heen moet is er altijd wel iemand die je kan brengen.Als je ergens op bezoek komt,maken ze een feestmaal voor je klaar,als je uit wilt gaan is er altijd iemand die op de kinderen wil passen.Ja,ik ben er zelf ook nog niet uit of er nu meer voor- of nadelen aan zitten.

  Rapporteren
• 

  gamil

  31-08-2006 14:45

  Toch nog even een duitje in het zakje doen. Karin ik weet wat je bedoelt en het is jammer dat wat dat betreft er inderdaad nog zo gedacht wordt. Ik kan me heel goed voorstellen dat je terug gaat naar Belgie. Maar dit heeft toch niet zo heel veel met je buurmeisje te maken. Zij is namelijk niet van Europese afkomst. Daar wringt volgens mij de schoen.Nu ja het allerbeste voor jou en je buurmeisje.

  Rapporteren
• 

  Petr°

  31-08-2006 16:04

  Ik denk dat het overgrote deel van de meisjes nog steeds een traditionele opvoeding krijgt. Dat werd ook altijd braaf geaccepteerd want het was nu eenmaal zo. Ze wisten niet beter. Er zal best weleens een opstandig meisje zijn geweest, maar die werd dan even aangepakt en dan ga je weer keurig in de pas lopen.Door het gemak waarmee ze door middel van de huidige communicatiemiddelen andere manieren van leven te zien krijgen, gaat het mis. De jeugd komt in opstand, en er is een grote generatiekloof. Vergelijk het met Nederland in de jaren 50.

  Ook jongens hebben problemen met de bemoeizucht van de familie en de omgeving, met het uitstippelen van hun eigen toekomst door de ouders, met het strakke keurslijf van regeltjes, zeden en gewoontes.

  Ook jongens willen vrij zijn.

  Maar; wat zijn hierin de mogelijkheden?

  Eigenlijk praktisch geen, en zeker niet als je arm bent.

  Als illegaal in Europa heb je ook een slecht leven. En legaal is bijna onmogelijk. Dus wordt er vanalles geprobeerd.Schijnhuwelijken, toeristenvisum en verdwijnen, internetrelaties, wat er mogelijk is, wordt geprobeerd.

  Ze worden er niet gelukkiger van, en zeer zeker niet als je een Egyptisch meisje bent. Maar dat willen ze natuurlijk niet vertellen als ze hun zuurverdiende centjes naar Egypte brengen. Want daar wordt de schijn opgehouden dat het nog steeds het paradijs is.

  En zo houden ze elkaar voor de gek…

  Het alternatief is dus leven binnen de mogelijkheden die je hebt. En er zelf iets van proberen te maken…

  Rapporteren