Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Peter
Dat betekent…….
Thuis blijven en onder de auto lopen bij het oversteken van de straat?
Niets maar dan ook niets zou ons tegen houden, zelfs niet osama naast ons in het hotel zou zitten, dat is toch precies wat deze hufters willen. En kijk nu eens er zijn bijna geen toeristen geraakt, de bedoeling is toch duidelijk van dit schuim der aarde gewoon alles vernietigen waar hard werkende mensen voor werken. Wij gaan in juni weer maar als we nu zouden gaan twijfelen wij niet eens maar gaan gewoon.
Veel wijsheid met jullie beslissing maar als je besluit om niet te gaan betekent wel dat de hufters hebben gewonnen, en een ding weet ik zeker ik laat mij daar niet door beinvloeden zelfs als mijn leven er van af zou hangen.
Groetjes Frans
Ik was diegene die schreef niet te kunnen annuleren i.v.m. het reisadvies.
Als we nu wel hadden kunnen omboeken naar een ander land hadden we er over nagedacht. Maar ik vind het erg ver om te zeggen : je veiligheid of een paar euro's! Als je je veiligheid wilt garanderen moet je, zoals al velen hier zeggen, inderdaad nooit ergens naar toe gaan! In bijna alle landen zijn bom aanslagen geweest, dan kan je nergens meer naar toe gaan. Als je de keus had gehad om om te boeken had ik er dus over na willen denken, maar nu ik bijna de gehele reissom van 2750 euro kwijt zou zijn, vind ik dat inderdaad erg zonde. De kans dat er wat gebeurd is maar klein. Zelfs als er een aanslag in de badplaats zelf zou komen, is de kans dat je bij de getroffen personen zit erg klein. In het verleden heb ik ook in de badplaats Marmaris/Turkije gezeten tijdens de aanslagen, ik heb daar toen helemaal niets van meegekregen, terwijl het 3 km verderop gebeurde!
Hoi Nenuco
Ja 2750 euro is natuurlijk wel veel geld. Ik ging er spontaan vanuit dat het ging om ongeveer een hondertje of 6,7.
Toch zou ik zoiets hebben als ik daar dan rondliep, is die een terrorist of die.
Misschien maak ik mezelf ook erg bang, maar ik heb nu nog de keuze waar ik naartoe ga, jij niet meer.
Groet
maurice
Wij gaan 16 mei naar Sharm. Heb er erg veel zin in. persoonlijk ben ik niet zo angstig aangelegd, maar als er dan nog wel een hoge staat van paraatheid geld mijd ik in ieder geval de centra, want het schijnt toch altijd in de drukke gebieden te gebeuren. Blij dat ik nu zo'n 7km van Naama Bay afzit. De vorige keer zaten wij in Sonesta Club. Dit was ca. 1 km van het centrum af.
Ik voel me in ieder geval wel veiliger buiten het centrum, maar ik heb me de vorige keer ook geen moment onveilig gevoelt.
Ik denk dat iedereen het toch voor zichzelf moet uitmaken. De een is de ander niet.
Hallo Maurice,
De vraag is: waar ga je dan heen?
Toen er in turkije vogelgriep werd ontdekt boekte iedereen massaal zn vakantie om naar egypte (want het gaat natuurlijk om dat lekkere weertje). Nu er wederom een bomaanslag is gaan we gezellig weer met zn allen naar turkije, totdat daar weer iets gebeurt en we weer uitwijken naar egypte. En zo is de circel weer rond.
Deze landen zijn niet te vergelijken met nederland of andere europese landen.
Het risico dat je hier te maken krijgt met een bomaanslag is waarschijnlijk net zo klein als in turkije of egypte.
Voor mij maakt het allemaal niks uit. In oktober/november vlieg ik weer naar egypte en niet omdat egypte financieel afhankelijk is van tourisme maar omdat het zo een fantastisch interessant land is met fantastische mensen.
Groetjes
Monica
ben het wel met je eens. Ik ga over een paar weken naar Dahab en ben niet van plan te annuleren. Niet te gemakkelijk toegeven aan terroristen of ander tuig. Als er bijna niemand meer naar Dahab gaat, zien de mensen daar ook nog eens hun inkomsten verdwijnen. Alsof ze al niet genoeg heben geleden.
Wat ik veel en veel erger vind is gewoon het emotionele gevoel wat ik altijd (en velen met mij) heb gehad bij Dahab. Het is zo klein en petieterig, en heeft me altijd het gevoel gegeven dat ik in een paradijs terechtkwam, waar politieke en religieuze issues niet speelden, omdat de inwoners van Dahab hun eigen sfeer gecreëerd hadden.
Zelf ben ik na het verlies van mijn zoon door een geweldsdelict naar Dahab gegaan. Woestijntochten gemaakt, ontspannen in de tentjes rondgehangen en voor mij was het een stukje verwerking en genezing, eigenlijk voelde het heel spiritueel aan.
Ik weet niet of ik het zou kunnen verdragen om ernaar terug te gaan en de pijn en het verlies van die mensen te zien. Ben in februari nog geweest en zou in November weer gaan.
Nu weet ik het niet meer zo zeker………
Moeilijk, heel moeilijk.
