Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Johan Kant
Bij de laatste verkiezingsbijeenkomst van president Mubarak werd pijnlijk duidelijk dat er oude en nieuwe krachten aan het werk zijn in zijn gelederen. Oude kracht bij uitstek is zijn beveiligingsapparaat. In het publiek zaten rijen jonge soldaten, verkleed als aanhangers. Toch was voor iedereen duidelijk dat ze niet waren gekomen om Mubarak aan te moedigen.
Ze hadden allemaal een identiek pak aangemeten gekregen, slecht zittend en slecht gemaakt. Om en om hadden ze grijze en bruine varianten aan. Als het echte publiek af en toe wat enthousiast werd, stonden de soldaten op bevel op en draaiden zich naar het publiek toe.
De hoger geplaatste beveiligingsmensen lieten zich voortdurend gelden, met twee dieptepunten tot gevolg. Een onbetekend opstootje in het publiek dat door een aantal cameramensen was vastgelegd, was reden om van alle cameraploegen de band op te eisen. Lang leve de persvrijheid; kost wat kost mocht het feestje van de president niet verprutst worden.
Maar het ergste komt nog.
De pers was verzameld op een veel te klein schavot van dat een centimeter of 70 hoog was. Noodgedwongen hadden een aantal journalisten zich vlak voor het podiumpje opgesteld. Omdat het podium gebouwd was van slecht hout, stortte het halverwege de toespraak van Mubarak in. Twee journalisten raakten er onder bekneld. Dat was niet de zorg van de agenten. Zij sprongen onmiddelijk op het ingestorte podium om het publiek aan te zetten tot jubelkreten voor de president. Dit om de aandacht af te leiden van het ingestorte podium en de twee kermende collega?s.
Toen de twee uiteindelijk met veel moeite onder het podium vandaan waren gehaald, stonden de bewakers niet toe dat ze werden afgevoerd naar het ziekenhuis zolang Mubarak nog bezig was met zijn toespraak. Pas na minstens een kwartier discussie lieten ze de collega?s, die overduidelijk naar het ziekenhuis moesten, naar buiten gaan. Een bleek haar enkel gebroken te hebben, de ander zal een knie-operatie moeten ondergaan.
Mubarak mag zijn imago hebben aangepast en zijn das aan de wilgen hebben gehangen, maar zijn beveiligingsmensen gaan nog op geen enkele manier mee in de vernieuwingsbeweging van hun baas.
Thomas Loudon
NOS correspondent
