Wat mijn eega en ik al jaren doen in Egypte is als wij vertrekken kamermeisje of - man een bedrag geven, en altijd zit ik te dubben: geef ik niet te weinig, geef ik niet te veel, naar hun maatstaven wel te verstaan?
Als je een paar dagen naar volle tevredenheid in het Hilton Cairo hebt gelogeerd, is het dan raar om 20-30 ponden te geven? Ik wil niet als een vrek overkomen, maar wil de markt ook niet verpesten. Zo die al niet verpest is… ooit sprak ik een Amerikaan die een ritje op een kameel bij Giza had gemaakt, en daar omgerekend 120 dollar voor had betaald - totaal van de pot gerukt!! en dat heb ik hem ook gezegd. ‘So what - I had a good time en ik vond het het waard’. Uitgelegd dat hij op die manier de markt verpestte.
Maar het blijft moeilijk, vooral als je gaat omrekenen. Zo kwamen wij in november als zombies uit de nachttrein zetten op Ramses Station, onze koffers werden door een bejaarde man op zijn schouders gehesen en ondertussen riep ik ‘5 pond per koffer’. Hevig gebakkelei volgde: 10 pond per koffer moest het worden. Ik voelde me genaaid, maar misschien ten onrechte? De volgende hobbel was de taxi naar Heliopolis, ik heb daar met veel geëmmer mijn poot stijf gehouden met mijn prijs, en nog had ik achteraf het gevoel te veel betaald te hebben.
Aan de andere kant: ik ben eens woedend uit een taxi gestapt op het traject Karnak - Luxor Winter Palace omdat ik vond dat de chauffeur overvroeg. Mijn eega bleef zitten terwijl ik over de Corniche beende. (De chauffeur vroeg mijn man: is ze altijd zo? :-) ) Eenmaal bij het WP beland zag ik een bord hangen met de vastgestelde taxiprijzen en kwam tot de ontdekking dat hij de juiste prijs had gevraagd… ik schaamde me diep!!